چرا سامسونگ نیز باید مانند گوگل و اپل، میان‌رده‌هایش را به تراشه پرچم‌دار مجهز کند؟

همه چیز از سال ۲۰۱۶ شروع شد. زمانی که اهالی کوپرتینو تصمیم گرفتند تا اولین گوشی هوشمند میان‌رده خود را عرضه کنند. میان‌رده که چه عرض کنیم، درواقع پرچم‌داری که از قطعات و طراحی سال‌های گذشته استفاده می‌کند. همه چیز جز تراشه! اولین مدل آیفون SE پس از معرفی به سرعت تبدیل به یکی از پرطرفدارترین مدل‌های آیفون شد؛ اما دلیل چنین استقبالی چه بود؟

• آیفون SE اولین گوشی هوشمند ۴۰۰ دلاری بود که از سیستم عامل iOS استفاده می‌کرد. موضوعی که باعث شد تا توجه خریداران اندروید جلب شود.
• دوربین آیفون SE در یک کلام خوب بود. آنقدر خوب که حتی پرچم‌داران حال حاضر دنیای اندروید نیز توان نزدیک شدن به آن را نداشتند.
• آیفون SE به‌راحتی در جیب جا می‌شد (حتی راحت‌تر از گوشی‌های آن زمانِ GLX) و همین اندازه کوچک تبدیل به بزرگ‌ترین نقطه قوت آن شد.
• مهم‌تر از همه تراشه A9 اپل بود. تراشه‌ای فوق‌العاده قدرتمند که دقیقاً مشابه تراشه مدل‌های گران‌قیمت‌تر یعنی آیفون 6S و آیفون 6S پلاس بود.

باوجوداین برای آن دسته از خریدارانی که به‌دنبال طراحی جدیدی بودند، آیفون SE جذابیت چندانی نداشت. صفحه‌نمایش کوچک در کنار بدنه غیریکپارچه همه و همه برای یک خریدار سال ۲۰۱۶ می‌توانست موردی آزاردهنده باشد.

اما بااین‌حال اپل از سال ۲۰۱۶ تبدیل به تنها شرکتی شد که ازطریق فروش مدل‌های قدیمی با تراشه جدید، اقدام به کسب درآمد کرد. جالب است بدانید که در سال گذشته آیفون SE 2020 هشتمین گوشی هوشمند پرفروش سال لقب گرفت! بنابراین تیم کوک و تیمش پول زیادی از قِبل سری آیفون به جیب زده‌اند. البته بی‌رقیب بودن آیفون SE بالأخره باحضور یک بازیگر جدی به پایان رسید؛ پیکسل 6a گوگل.

بله گوگل با معرفی پیکسل 6a و مجهز کردن آن به تراشه قدرتمند Tensor به اولین شرکتی از زمان معرفی آیفون SE در سال ۲۰۱۶ تبدیل شده که تراشه‌ای پرچم‌دار را در گوشی هوشمندی میان‌رده قرار داده است؛ اما چرا سامسونگ چنین رویکردی را دنبال نمی‌کند؟

در ادامه به نقاط قوت استفاده از تراشه پرچم‌دار در گوشی‌های میان‌رده اشاره می‌کنیم و این نظریه را که چرا سامسونگ باید برای باقی‌ماندن در گردانه رقابت، به استفاده از تراشه پرچم‌دار در گوشی‌های سری A5X یا A7X روی بیاورد، بررسی خواهیم کرد.

طول عمر بالای سری SE آیفون

بهتر است این بخش را با مقایسه‌ای شروع کنیم. در سال ۲۰۱۶ یکی از بهترین گوشی‌های میان‌رده که اتفاقا استقبال بسیار خوبی از آن شد، گلکسی A5 2016 بود. دستگاهی که سامسونگ آن را با برچسب قیمتی نزدیک ۴۰۰ دلار عرضه کرد؛ به‌طور دقیق‌تر ۳۷۰ دلار. البته که کیفیت ساخت این گوشی فوق‌العاده بود و از نظر ظاهر با وجود فریم آلومینیومی و پنل پشتی شیشه‌ای دست کمی از یک پرچم‌دار نداشت. اما در زیر نمایشگر آن از یک تراشه ۲۸ نانومتری اگزینوس ۷۵۸۰ استفاده شده بود.

در آن سوی میدان آیفون SE را داریم که به‌جای شیشه تماماً از آلومینیوم ساخته شده و تنها بخش‌هایی از آن را پلاستیک تشکیل می‌دهد؛ اما تراشه ۱۴ نانومتری A9 هیولایی بود مهار شده بود که از پس سنگین‌ترین وظایف پردازشی هم برمی‌آمد.

به سال ۲۰۲۲ می‌آییم. سامسونگ گوشی خوش خط‌وخال خود را با اندروید ۷ رها کرد و حتی امروزه به‌سختی می‌توان مدل دسته‌دوم آن را پیدا کرد. اما میان‌رده اپل نه‌تنها کنار گذاشته نشده بلکه آخرین نسخه سیستم عامل iOS یعنی iOS 15.5 را نیز اجرا می‌کند! اگر از باتری صرف‌نظر کنیم آیفون SE همچنان دستگاهی برای انجام کارهای روزمره است. از عکاسی گرفته تا اجرای برنامه‌های محبوب و حتی گیمینگ! شاید فقط کمی دور نمایشگرش زرد شده باشد و به واسطه پیشرفت نرم‌افزارها، در زمان استفاده سرعت پایین‌تری را تجربه کنید که امری کاملاً طبیعی است.

درحقیقت تنها مواردی که سبب شده تا آیفون SE تبدیل به آیفون SE حال حاضر شود، قیمت مناسب درکنار تراشه قدرتمند و پشتیبانی نرم‌افزاری بلند مدت است. در غیر این‌ صورت دستگاهی عرضه می‌شد که احتمالاً همانند آیفون 5c دیگر نه خبری از آن بود نه حتی مدل دسته‌دومی. با چنین اتفاقی چندان بعید نیست که همین پشتیبانی نرم‌افزاری ۶ ساله را در آیفون SE نسل دوم و سوم نیز شاهد باشیم.

پیکسل 6a؛ بنچمارک جدید گوشی‌های میان‌رده

ارائه دستگاهی میان‌رده یکی از بزرگ‌ترین اقدامات گوگل در چند سال اخیر به‌شمار می‌رود؛ البته در پله دوم. پله اول به تراشه تنسور (Tensor) اختصاص دارد که اولین تراشه اختصاصی گوگل به‌شمار می‌رود. البته تمامی این‌ها به معنی بد بودن میان‌رده‌های پیشین اهالی مانتن ویو نیست؛ بلکه محصولات پیشین نیز از پیکسل 3a گرفته تا پیکسل 5a همه و همه دستگاه‌های باارزشی بودند. اما استفاده از تراشه تنسور موردی غافلگیرکننده بود.

گوگل تراشه تنسور را به‌همراه پیکسل ۶ و پیکسل ۶ پرو در اواخر سال ۲۰۲۱ معرفی کرد. تراشه‌ای که با وجود قدرت سخت‌افزاری نه‌چندان بالا به واسطه بهره‌مندی از هوش مصنوعی فوق‌العاده، یکی از برترین‌های بازار به‌شمار می‌رود. درحقیقت از نظر قدرت خام سخت‌افزاری، تنسور در پله‌ای پایین‌تر از A15 Bionic و حتی اسنپدراگون ۸ نسل ۱ قرار می‌گیرد اما همچنان در مقایسه با دیگر میان‌رده‌های بازار بسیار قدرتمندتر و باهوش‌تر است.

شاید در وهله اول استفاده از تراشه‌ای نه‌چندان پرچم‌دار اما قدرتمندتر از میان‌رده موضوع چندان مهمی نباشد؛ اما اهمیت آن از جایی آغاز می‌شود که گوگل در پیکسل 6a دقیقاً از تراشه‌ای استفاده کرده که در مدل‌های پرچم‌دار این شرکت قرار دارند. چنین اقدامی آغازگر فشار روی دیگر شرکت‌های بزرگ دنیای موبایل مانند سامسونگ خواهد بود تا مدل‌هایی را با قیمت ۳۵۰ تا ۴۵۰ دلار و با تراشه پرچم‌دار وارد بازار کنند.

گلکسی A53؛ تجربه شیرینی که تلخ شد

سامسونگ با معرفی گلکسی A52s 5G دستگاهی فوق‌العاده روانه بازار کرد. استفاده از تراشه قدرتمند، صفحه‌نمایش ۱۲۰ هرتز، پشتیبانی از 5G، دوربین با پشتیبانی از OIS و رابط‌کاربری زیبا درکنار قیمت مناسب سبب شد تا با یکی از ارزشمندترین مدل‌های سری A سامسونگ رو‌به‌رو باشیم؛ حتی ارزشمندتر از A72.

اما با معرفی A53 بازی کمی تغییر کرد. سامسونگ نه‌تنها شارژر را از جعبه و جک ۳٫۵ میلی‌متری هدفون را نیز از بدنه حذف کرد، بلکه تراشه را نیز با مدلی کم‌قدرت‌تر جایگزین کرد. این درحالی‌ است که منطقاً مدل جدیدتر باید دارای قدرت خام سخت‌افزاری بالاتری باشد.

به‌هر‌حال این اتفاق رخ داد و سامسونگ با تصمیم عجیب گلکسی A53 5G را با تراشه‌ای ضعیف‌تر معرفی کرد که به‌دنبال آن کاربران بسیاری در ردیت و توییتر از لگ‌های متعدد دستگاه و همچنین کندی شدید آن شکایت خود را مطرح کردند.

ابتدا بهتر است نگاهی به جدول زیر داشته باشیم:

همان‌طور که مشاهده می‌کنید درمیان گوشی‌های ۳۵۰ تا ۴۵۰ دلاری گلکسی A53 5G ضعیف‌ترین دستگاه به‌شمار می‌رود. درحالی‌که با وجود رقبای سرسختی چون آیفون SE 2022 قطعاً انتظارات از دستگاهی در این رنج قیمتی بالاتر خواهد بود.

گوشی هوشمندی با نمایشگر LCD و حاشیه نسبتاً زیاد اما با طول‌عمر و پشتیبانی نرم‌افزاری طولانی به‌مراتب بهتر از دستگاهی خواهد بود که مملؤ از ویژگی‌های ناکارآمد است و پس از مدتی کوتاه نیز لگ و هنگ‌های متعدد اعصابتان را مچاله خواهد کرد.

شاید بگویید که کدام لگ؟ کدام هنگی و کندی؟ کافی‌ است تا نگاهی به نظرات کاربران در ردیت، توییتر و انجمن XDA داشته باشید. بسیاری از کاربران این دستگاه از اجرای کند انیمیشن‌ها، لگ‌های متعدد در زمان جا‌به‌جایی میان اپلیکیشن‌ها و همچنین قدرت ناکافی برای گیمینگ شکایت می‌کنند. درواقع مشکلات در ابتدا قابل مشاهده نیستند و پس از چند هفته و بعضاً چند روز استفاده یک به یک مشخص می‌شوند.

پرواضح است که با وجود مشکلاتی که مستقیماً با قدرت پردازشی دستگاه سر و کار دارند، آن هم در همین ابتدای راه، توان دستگاه برای کارکرد ۴ ساله زیر سؤال خواهد رفت.

کاربران موبایل‌های میان‌رده چه‌ چیزی می‌خواهند؟

اما سؤال اصلی اینجا است که خریداران گوشی‌های هوشمند میان‌رده به‌دنبال چه ویژگی‌هایی هستند؟ این سوالی است که شرکت‌های بزرگ فناوری شامل اپل، گوگل و سامسونگ باید پاسخ دهند.

بسیاری از ما آنچه از یک گوشی هوشمند میان‌رده انتظار داریم به‌مراتب ساده‌تر از آن چیزی‌ است که توسط شرکت‌ها تولید می‌شوند. وجود یک دوربین باکیفیت بهتر از چند دوربین بی‌کیفیت است؛ همین موضوع در زمینه تراشه نیز صدق می‌کند. وجود تراشه‌ای قدرتمند نه‌تنها تجربه کلی از دستگاه را بهبود می‌بخشد، بلکه در دیگر بخش‌ها چون مصرف باتری، ضبط ویدئو، صبت تصویر، قفل‌گشایی، سرعت اینترنت و بسیاری دیگر تأثیرگذار خواهد بود.

تراشه دستگاه تنها شامل پردازنده مرکزی و پردازنده گرافیکی نیست و در آن از واحد‌های مختلفی چون واحد پردازش‌عصبی، مودم، کنترلر حافظه، واحد پردازش تصویر و غیره تشکیل شده است. هرکدام از موارد گفته‌شده در تراشه‌های پرچم‌دار در بالاترین قدرت خود ظاهر می‌شوند و این به معنی کیفیت بالاتر در اکثر بخش‌ها است.

برای مثال می‌توانیم به عکس‌برداری آیفون SE 2020 اشاره کنیم که حتی پس از گذشت دو سال همچنان یکی از بهترین‌ها درمیان گوشی‌های میان‌رده (حتی بعضاً بالارده) به‌شمار می‌رود. این‌ در حالی‌ است که دوربین این مدل همچنان از حسگر موجود در آیفون ۸ استفاده می‌کند.

بنابراین استفاده از تراشه‌های پرچم‌دار و بالارده در موبایل‌های میان‌رده می‌تواند کمک شایان ذکری به افزایش مدل‌‌های پرفروشی چون گلکسی A53 5G کند. موضوعی که می‌تواند سود عظیمی را برای کره‌ای‌ها و چینی‌ها به ارمغان بیاورد.

کلام آخر

در انتها باید به سیاست‌های تحسین‌برانگیز سامسونگ درقبال موضوعی چون پشتیبانی نرم‌افزاری نیز اشاره کنیم. کره‌ای‌ها در سری گلکسی AX3 از پشتیبانی ۴ ساله نرم‌افزاری و پشتیبانی ۵ ساله امنیتی سخن گفته‌اند؛ اتفاقی که سبب می‌شود حتی مالک اندروید یعنی گوگل (با پشتیبانی ۳ ساله از دستگاه‌های خود)، در رده‌ای پایین‌تر قرار بگیرد؛ اما همچنان پیکسل 6a گوگل به دلایلی که در این مقاله گفته شد گزینه‌ای جذاب‌تر از گلکسی A53 5G خواهد بود. قطعاً سری آیفون SE نیز گزینه‌ای مناسب برای علاقه‌مندان به پلتفرم و اکوسیستم اپل به‌شمار خواهد رفت.

شما هم استفاده از تراشه پرچم‌دار در موبایل‌های میان‌رده را منطقی می‌دانید؟ به نظر شما استفاده از تراشه‌های میان‌رده اما قدرتمندی چون Snapdragon 778G نیز می‌تواند در طولانی‌مدت پاسخگوی نیازهای کاربران باشد؟