بنچمارک اولیه پیکسل ۶؛ تنسور ضعیف‌تر از اسنپدراگون ۸۸۸ و اگزینوس ۲۱۰۰
تراشه تنسور نخستین پردازنده طراحی‌شده توسط گوگل محسوب می‌شود که در بطن پیکسل ۶ و ۶ پرو جای گرفته و با لیتوگرافی ۵ نانومتری ساخته شده است. تراشه مذکور با ساختاری متفاوت نسبت به پردازنده‌های رایج در بازار، به دو هسته Cortex-X1، دو هسته قدیمی‌تر Cortex-A76 و چهار هسته A55 مجهز است.
به گزارش gsmarena، از میان هسته‌های استفاده‌شده در تنسور، X1 در سال ۲۰۲۱ محبوبیت بالایی دارد.
این هسته به‌عنوان هسته اصلی در اسنپدراگون ۸۸۸ و اگزینوس ۲۱۰۰ نیز به کار رفته است؛ بنابراین عملکرد تک‌هسته‌ای آن قبل از پیکسل ۶ نیز تست شده بوده و نتایج نباید آنچنان غافلگیرانه باشد؛ نتایج بنچمارک کلاستر X1 تنها در ۲/۸ گیگاهرتز یا حداکثر در ۳/۰ گیگاهرتز اجرا می‌شود.
بااین‌حال، ترکیب پردازنده‌های به کاررفته در پیکسل ۶ و ۶ پرو باعث شده است تا این تراشه عملکرد چند هسته‌ای پایین‌تری نسبت به اسنپدراگون ۸۸۸ و اگزینوس ۲۱۰۰ داشته باشد.
هسته‌های X1 به کار رفته در این تراشه‌ها انرژی زیادی مصرف می‌کنند و حالا باید دید که گوگل در تنسور تعادل گرمای حاصل را چگونه کنترل خواهد کرد.
با توجه به اینکه تراشه اسنپدراگون ۸۸۸ و اگزینوس ۲۱۰۰ به‌زودی از تراشه های جدیدتر Cortex-X2 و A710 استفاده خواهند کرد، این تراشه‌ها در مقایسه با تنسور عملکرد بهتری نشان خواهند داد.
بااین‌حال، بنچمارک‌های گرافیکی اولیه امیدوارکننده به نظر می‌رسند. پردازنده گرافیکی Mali-G78 MP20 تنسور در بنچمارک 3DMark نسبت به اکثر موبایل‌های اندرویدی عملکرد قدرتمند‌تری دارد.
نتایج این بنچمارک از اولین صاحبان پیکسل ۶ به دست آمده، بنابراین تناقضاتی ممکن است وجود داشته باشد.
یکی از نکات مثبت تنسور این است که گوگل از سخت‌افزاری سفارشی برای یادگیری ماشینی در این تراشه استفاده می‌کند که وظیفه پردازش تصویر را بر عهده دارد.
با توجه به ویژگی‌ها و قابلیت‌هایی مانند یادگیری ماشینی، هوش مصنوعی یا جلوه‌های ویژه هنگام عکاسی و فیلم‌برداری، به نظر می‌رسد که تراشه گوگل در شرایط مورد نیاز، عملکرد قابل قبولی ارائه دهد و در دنیای واقعی عملکرد مشابهی با دیگر پرچمدارهای بازار داشته باشند.
شما نتایج این بنچمارک را چگونه ارزیابی می‌کنید؟ آیا قابلیت‌های تنسور در عمل می‌تواند با اسنپدراگون ۸۸۸ یا اگزینوس ۲۱۰۰ رقابت کند؟
