فرشاد مؤمنی: کارکرد دانشبنیانها چه بود؟
بهگزارش سیتنا، در نشست علمی «الزامات و پیشنیازهای برنامهی هفتم توسعه» که مرکز پژوهشهای اتاق ایران با میزبانی دانشکده اقتصاد دانشگاه علامه طباطبایی برگزار کرد، فرشاد مؤمنی از شیوه تعاملی حکومتگران و اهالی علم و دانشگاه انتقاد کرد و آن را تأسفبار دانست و گفت: «شرایط کشور بسیار شکننده است.»
مؤمنی بحث خود را با مطرحکردن موضوع برنامهریزی ادامه داد و گفت باید دولت توسعهخواه داشته باشیم و برای واقعیکردن انتظارات کارشناسی و صادقانه گزارش بدهیم:
ما باید راجع به این مسئله صحبت کنیم که استانداردهای توسعهخواه چه نسبتی با آن استانداردهای ما دارد؟
بهگفته او، با دولتی توسعهخواه روبهرو نیستیم و گزارش صادقانهای از وضعیت وجود ندارد:
اگر دنبال برنامهریزی هستید، باید شرافتمندانه گزارشی از دهه ۱۳۹۰ ارائه کنید و به واقعیت تن بدهید تا بتوانید برای اصلاح آن برنامهریزی کنید. بهعنوان مثال، ما ادا درمیآوریم و میگوییم شرکتهای دانشبنیان رشد کردهاند. در سال ۱۳۹۲، کل شرکتهای دانشبنیان ۵۵ شرکت بود و در نیمه ۱۴۰۱ به ۷ هزار شرکت رسیده است. درواقع، نرخ رشد ۱۲ هزار و ۷۰۰ درصدی را تجربه کرده؛ اما کارکرد چه بوده است؟
این استاد دانشگاه به سقوط ۳۰ رتبهای شاخص رقابتپذیری نیز اشاره کرد و گفت درآمد سرانه یکچهارم میانگین جهان شده است و ما فقیرتر و عقبماندهتر شدهایم:
در همین ۱۰ ساله سقوط ۳۱ درصدی در شاخص رابطه مبادله داشتیم و برای اولینبار در تاریخ ۷۰ ساله اقتصادی، در سه سال پایانی دهه ۱۳۹۰ اندازه جمعیت فقرا دو برابر شده است. بنابراین، لازم است بهجای ادا درآوردن، لوازم توسعه را فراهم کنیم.