فوجی فیلم سیستم ذخیره‌سازی ۴۰۰ ترابایتی مخصوص آرشیو توسعه می‌دهد

پیشرفت در سیستم‌‌های ذخیره‌سازی و افزایش ظرفیت آن‌ها امروزه در بخش‌های گوناگون صنعت دیده می‌شود. البته ظاهرا بزرگ‌ترین پیشرفت‌ها در ذخیره‌سازی آرشیوی محتوای رسانه‌ای، در محصولات مبتنی بر دیسک‌های گردان یا سیستم‌های ذخیره‌سازی حالت جامد نخواهد بود. فوجی‌فیلم تصمیم دارد تا سیستمی با ظرفیت ۴۰۰ ترابایت توسعه دهد که تنها از یک درایو نوار مغناطیسی استفاده می‌کند. چنین حجمی از ظرفیت ذخیره‌سازی آن هم در نوار معناطیسی، به‌معنای پیشرفت بزرگی در زیرساخت‌های آرشیوی خواهد بود.

شاید در نگاه اول ذخیره‌سازی روی نوارهای مغناطیسی قدیمی و کم‌کاربرد به‌نظر برسد. ازطرفی این نوع از ذخیره‌سازی،‌ هنوز بهترین راهکار برای نگه‌داری اسناد برای بلندمدت به حساب می‌آید. بسیاری از مشتریان و کاربران در دسته‌ی تجاری، هنوز داده‌های باارزش خود را در نوارهای مغناطیسی ذخیره می‌‌کنند تا در بلندمدت، از سلامت آن‌ها اطمینان بیشتری داشته باشند. اگرچه نوارهای مغناطیسی نسبت به راهکارهای مدرن ذخیره‌سازی سرعت بسیار پایین‌تری دارند، اما برای نگه‌داری مجموعه‌ی عظیم عکس‌ها و فیلم‌ها انتخابی عالی به شمار می‌روند. مجموعه‌ای که شاید در کوتاه‌مدت استفاده‌ای هم از آن نداشته باشید، اما به‌هرحال ارزش نگه‌داری و حفاظت را دارد.

در دنیای فناوری، تنها دو شرکت هنوز در صنعت تولید نوارهای مغناطیسی ذخیره‌سازی فعالیت می‌کنند. سونی و فوجی‌فیلم، از بازیگران قدیمی بازار هستند که توسعه‌ی فناوری‌های جدید را هم در صنعت مذکور، در دستور کار جدی دارند. گزارش‌های جدید نشان می‌دهد که فوجی‌فیلم درحال توسعه‌ی سیستم تکی ذخیره‌ساز ۴۰۰ ترابایتی است که مبتنی بر درایوهای مغناطیسی کار می‌کند. دستیابی به چنین فناوری، یعنی بزرگ‌ترین هارد درایو بازار (که با ۱۵ ترابایت ظرفیت از سال ۲۰۰۴ در صدر فهرست قرار دارد) در مقایسه با محصول جدید ژاپنی‌ها شبیه به یک فلش درایو به‌نظر می‌رسد.

نوع اصلی سیستم‌‌های ذخیره‌ساز مبتنی بر درایوهای مغناطیسی، امروزه به‌نام Linear Tape-Open یا LTO شناخته می‌شود. نسخه‌ی کنونی این فناوری (LTO-8) ظرفیت حداکثری ۱۲ ترابایت دارد. LTO-9 که حداکثر ظرفیت را به ۲۴ ترابایت می‌رساند، احتمالا در پایان سال جاری به بازار معرفی خواهد شد.

فرمت‌های کنونی LTO همگی از نوارهای مغناطیسی از جنس باریم فریت (BaFe) بهره می‌برند. گزارش اخیر ادعا می‌کند که فوجی‌فیلم از ماده‌ای دیگر موسوم به استرانسیوم فریت (SrFe) برای توسعه‌ی محصول جدید خود استفاده خواهد کرد. ترکیب SrFe مولکول‌های کوچک‌تر با خواص بسیار بهتر نسبت به BaFe دارد. درنتیجه ژاپنی‌ها می‌توانند چگالی بیشتری را در درایوهای ذخیره‌سازی مبتنی بر ماده‌ی جدید به دست بیاورند.

فوجی‌فیلم اعتقاد دارد که کارتریج‌های LTO مبتنی بر SrFe در هر اینچ مربع از نوار مغناطیسی توانایی ارائه‌ی ۲۲۴ گیگابیت فضای ذخیره‌سازی را دارند. درنتیجه احتمالا می‌توان با استفاده از ماده‌ی مذکور، در هر نوار مغناطیسی به حداکثر ظرفیت ۴۰۰ ترابایت رسید.

عرضه‌ی محصول نهایی فوجی مبتنی بر ماده و فناوری جدید، قطعا به زمان قابل‌توجهی نیاز خواهد داشت. درواقع در آینده‌ی نزدیک شاهد محصول تجاری با ظرفیت ۴۰۰ ترابایت نخواهیم بود. هر نسل جدید از LTO، تقریبا ظرفیت ذخیره‌سازی را دو برابر می‌کند و برای نهایی شدن محصول مبتنی بر آن، حدودا به ۲/۵ سال زمان نیاز داریم. درنتیجه کارشناسان پیش‌بینی می‌کنند که ذخیره‌سازی ۴۰۰ ترابایتی احتمالا تا LTO-13 ممکن نخواهد شد. رسانه‌هایی همچون اناندتک هم تخمین می‌زنند که نسل مذکور، تا سال ۲۰۳۰ آماده نخواهد شد. البته درنهایت می‌توان به پیش‌بینی‌ها و تخمین‌ها امیدوار بود.

قطعا عکاس‌های شخصی و کاربران عادی به‌دنبال سیستم‌های ذخیره‌ساز مبتنی بر LTO نخواهند بود. آرشیو شخصی و کاری آن‌ها عموما در راهکارهای ذخیره‌ساز دیگری نگه‌داری می‌شود. منتهی پیشرفت در توسعه‌ی فناوری‌های مبتنی بر LTO و نوارهای مغناطیسی، این امیدواری را ایجاد می‌کند که دنیای آرشیو، قابلیت‌های جدیدی را برای عرضه داشته باشد. قابلیت‌هایی که باتوجه‌به افزایش روزافزون حجم داده‌های رسانه‌‌ای، حیاتی محسوب می‌شوند. فرقی نمی‌کند با یک دوربین ۱۰۰ مگاپیکسلی، عکس‌‌ها را در فرمت RAW ذخیره کنید یا برنامه‌ای برای ذخیره‌سازی و ویرایش فایل‌های 8K RAW داشته باشید؛ درنهایت پیشرفت‌های جدید نشان می‌دهند که ظرفیت‌های مناسب برای آرشیو کردن این فایل‌ها، دردسترس شما قرار خواهند گرفت.