پردازنده نسل دوازدهمی اینتل با ۱۶ هسته و ۲۴ ترد در بنچمارک رؤیت شد

پردازنده‌های نسل دوازدهمی سری آلدر لیک اس اینتل (Intel Alder Lake-S) تا تولید نهایی و عرضه در بازار فاصله‌ی زیادی دارند؛ اما از مدتی پیش نخستین اخبار مرتبط ‌به آن‌ها منتشر شده است.

به گزارش تامز هاردور، اینتل نمونه‌های اولیه‌ی پردازنده‌های آلدر لیک اس را تولید و به شرکای تجاری تحویل داده است. به‌علاوه نمونه‌هایی دیگر از این پردازنده‌ها برای آزمایش تولید شده‌اند و یکی از تراشه‌های رده‌بالای آلدر لیک اس که ۱۶ هسته‌ی پردازشی دارد، به‌تازگی در بنچمارک گیک بنچ 5 (Geekbench 5) رؤیت شده است.

پردازنده‌های سری Alder Lake-S اهمیت بسیار زیادی دارند؛ زیرا گفته می‌شود اینتل برای تولید آن‌ها رویکردی مشابه معماری آرم (ARM) در پیش گرفته است. خانواده‌ی Alder Lake-S شامل پردازنده‌های هیبریدی است؛ با این توضیح که تمامی هسته‌های به‌کاررفته در این پردازنده‌ها مثل هم نیستند.

نمونه‌ای که در گیک بنچ 5 رؤیت شده ظاهرا مجهز به ۱۶ هسته‌ و ۲۴ ترد است. بر اساس برخی گزارش‌ها، یکی از پیکربندی‌های تراشه‌های سری Alder Lake-S قرار است به همین صورت باشد. در نگاه اول استفاده از ۱۶ هسته و ۲۴ ترد عجیب به‌ نظر می‌رسد؛ اما می‌توان توضیحی منطقی برای آن ارائه داد. به گفته‌ی کارشناس تامز هاردور، به‌منظور فهمیدن ماهیت پردازنده‌های سری Alder Lake-S باید در ابتدا بدانید اینتل برای تولید پردازنده‌های هیبریدی خود چه کارهایی انجام می‌دهد.

در پردازنده‌های Alder Lake-S دو نوع هسته گنجانده می‌شود که تفاوت‌هایی محسوس با هم دارند و هر یک از آن‌ها دارای مسئولیت‌هایی مشخص است. هسته‌های مبتنی ‌بر معماری Golden Cove هسته‌هایی پرقدرت هستند که به پردازش‌های سنگین اختصاص پیدا می‌کنند؛ درحالی‌که هسته‌های مبتنی ‌بر معماری (Gracemont (Atom مصرف انرژی کمتری دارند و برای انجام پردازش‌های سبک طراحی شده‌اند.

با توجه به مشخصات فاش‌شده از نمونه‌ی ۱۶ هسته‌ای Alder Lake-S، در این پردازنده احتمالا شاهد هشت هسته‌ی Golden Cove به ‌همراه هشت هسته‌ی Gracemont خواهیم بود. احتمالا صرفا هسته‌های Golden Cove از فناوری هایپر تردینگ (Hyper-Threading) اینتل پشتیبانی کنند؛ به‌ همین دلیل هشت هسته‌ی Golden Cove به ۱۶ ترد منتهی می‌شوند. هسته‌های Gracemont مجموعا هشت ترد ایجاد می‌کنند که با ۱۶ ترد هسته‌های Golden Cove به مجموعا ۲۴ ترد می‌رسیم. 

بر اساس نتایج گیک بنچ 5، تراشه‌ی ۱۶ هسته‌ای موردبحث سرعت کلاک پایه‌ی ۱٫۳۸ گیگاهرتز دارد که احتمالا متعلق به هسته‌های Gracemont است. سرعت کلاک بوستِ منسوب به تراشه‌ی ۱۶ هسته‌ای اینتل، به‌وضوح اشتباه است که البته پیش‌تر شاهد بروز چنین اتفاقی برای قطعات معرفی‌نشده‌ای که در ابزارهای بنچمارک‌گیری مورد بررسی قرار می‌گیرند بوده‌ایم.

پیکربندی حافظه‌ی کش در تراشه‌ی ۱۶ هسته‌ای سری Alder Lake-S جالب به ‌نظر می‌رسد. تراشه‌ی مورد بحث هشت اسلایس کش سطح دوم (L2 Cache) با ظرفیت ۱٫۲۵ مگابایت و ۳۲۰ کیلوبایت دارد که به مجموعا ۱۲٫۵ مگابایت حافظه‌ی کش سطح دوم منتهی می‌شود. از طرفی هشت اسلایس حافظه‌ی کش سطح سوم (L3 Cache) با ظرفیت سه مگابایت و ۷۶۸ کیلوبایت در تراشه به‌ کار رفته است؛ بدین ترتیب پردازنده‌ی ۱۶ هسته‌ای اینتل مجموعا ۳۰ مگابایت کش سطح سوم دارد.

عملکرد اولیه‌ی پردازنده‌ی ۱۶ هسته‌ای Alder Lake-S در حد انتظار نیست. البته این پردازنده هنوز به‌طور کامل تولید و عرضه نشده و فاصله‌ی زیادی تا عرضه‌ی آن باقی مانده است؛ این یعنی اینتل فرصت کافی در اختیار دارد تا بهبودهای لازم را در Alder Lake-S اعمال کند. 

نمونه‌ی بررسی‌شده در گیک بنچ 5 توانسته است امتیاز ۹۹۶ در بخش تک‌هسته‌ای و امتیاز ۶۹۳۱ در بخش چندهسته‌ای کسب کند. در مقایسه، متوجه می‌شویم امتیاز تک‌هسته‌ای تراشه‌ی ۱۶ هسته‌ای اینتل هم‌سطح تراشه‌ی Ryzen 5 4600H (در کلاس لپ‌تاپ) است. از طرفی امتیاز چندهسته‌ای تراشه‌ی اینتل مشابه امتیاز Ryzen 5 3600 است.

پردازنده‌های سری Alder Lake-S که با سوکت جدید LGA1700 سازگار خواهند بود قرار است بر پایه‌ی لیتوگرافی بهبودیافته‌ی ۱۰ نانومتری سوپرفین (SuperFin) ساخته شوند. اینتل تمرکز خود را روی قدرت پردازشی Alder Lake-S قرار داده است نه مصرف انرژی آن. گفته می‌شود تاریخ عرضه‌ی تراشه‌های Alder Lake-S برای نیمه‌ی دوم ۲۰۲۱ تعیین شده است.