دو تراشه نسل یازدهمی تایگر لیک سری H اینتل در گیک‌بنچ رؤیت شدند

به ‌نظر می‌رسد اینتل آماده است تا در سال آینده‌ی میلادی، مدل‌‌های جدیدتر تراشه‌‌های نسل یازدهمی سری تایگر لیک (Intel Tiger Lake) را که دارای توان طراحی حرارتی بالاتر نسبت ‌به مدل‌های فعلی هستند تولید کند.

به ادعای افشاگری با نام کاربری APISAK در توییتر، دو تراشه‌ی جدید در قالب خانواده‌ی تایگر لیک به‌تازگی در دیتابیس بنچمارک گیک‌بنچ (Geekbench) رؤیت شده‌اند که با نام Core i7-11370H و Core i5-11300H شناخته می‌شوند. بدین ترتیب به‌ نظر می‌رسد اینتل به ‌دنبال عرضه‌ی تراشه‌های سری H تایگر لیک است.

هر دو تراشه‌ مجهز به چهار هسته هستند و از قابلیت هایپرتردینگ (Hyper-Threading) پشتیبانی می‌کنند و بدین ترتیب دارای سرعت کلاک نسبتا زیادی هستند. در نظر داشته باشید امتیازات Core i7-11370H و Core i5-11300H در دسته‌ی امتیازهای تأییدنشده‌ی گیک‌بنچ جای می‌گیرند و به ‌همین دلیل ممکن است دقیق نباشند. 

تراشه‌های سری تایگر لیک بر پایه‌ی لیتوگرافی جدیدی که اینتل آن را سوپرفین (SuperFin) می‌نامد تولید شده‌اند. لیتوگرافی سوپرفین، ۱۰ نانومتری است و بنا به‌ ادعای اینتل،‌ بهبودهای بسیار محسوسی به تراشه‌های تایگر لیک می‌آورد. تراشه‌‌های سری تایگر لیک عموما روی کاهش مصرف انرژی متمرکز بوده‌اند و این اولین باری است که از تراشه‌ای می‌شنویم که به ‌جای تمرکز روی کاهش مصرف انرژی، به‌طور ویژه بر ارائه‌ی قدرت پردازشی زیاد تکیه دارد.

تراشه‌های فعلی تایگر لیک ۱۵ وات هستند؛ اما تراشه‌های سری H این خانواده قطعا توان بالاتری خواهند داشت. با درنظرگرفتن این حقیقت که هر دو تراشه‌ی Core i5 و Core i7 پسوند H  در نامشان یدک می‌کشند، منطقی است اگر انتظار توان ۳۵ وات از آن‌ها داشته باشیم.

معماری ۱۰ نانومتری سوپرفین می‌تواند نسبت ‌به معماری نسل قبل اینتل، بازده هسته‌های پردازشی را ۲۰ درصد افزایش دهد و افزایش توان طراحی حرارتی می‌تواند قدرت پردازشی را بیشتر کند. 

این‌طور که به‌ نظر می‌رسد، پردازنده‌ی Core i7-11370H دارای سرعت کلاک پایه‌ی ۳٫۳ گیگاهرتز است و کارهای مختلف را با سرعت کلاک بوست ۴٫۸ گیگاهرتز پردازش می‌کند. این درحالی است که Core i5-11300H سرعت کلاک پایه و بوست را تقریبا ۳۰۰ مگاهرتز کاهش می‌دهد و به ‌ترتیب به ۳٫۱ گیگاهرتز و ۴٫۴ گیگاهرتز می‌‌رساند. 

^{امتیاز گیک‌بنچ تراشه‌های Core i5-11300H در سمت راست و Core i7-11370H در سمت چپ (برای مشاهده‌ در ابعاد اصلی روی تصویر بالا کلیک کنید)}

در بنچمارک گیک بنج 5، پردازنده‌ی Core i7-11370H موفق ‌به کسب امتیاز ۱۵۶۶ در آزمایش‌های تک‌هسته‌ای و امتیاز ۵۰۸۴ در آزمایش‌های چندهسته‌ای شده است. از طرفی امتیاز تک‌هسته‌ای و چندهسته‌ای Core i5-11300H به‌ ترتیب ۱۴۳۶ و ۴۹۱۲ است. این امتیازها به ‌شکلی در خور توجه، بیشتر از امتیازاتی هستند که پردازنده‌های نسل قبل اینتل نظیر Core i5-10300H کسب کرده بودند.

امتیازهای تک‌تردی (Single-Threaded) تراشه‌‌های جدید i5 و i7 به‌تنهایی تقریبا نزدیک Ryzen 9 5900HX (پردازنده‌ی پرچم‌دار ای ام دی برای لپ‌تاپ) و پردازنده‌ی دسکتاپ Ryzen 7 5800X است. کسب امتیازهای اعلام‌شده توسط تراشه‌هایی که برای لپ‌تاپ ساخته شده‌اند، اتفاق مهمی محسوب می‌شود و بهره‌مندی این تراشه‌ها از سرعت کلاک بالا، می‌تواند به آن‌ها برای اجرای بازی‌ ویدئویی به‌ شکلی عالی کمک کند. وقتی بحث به عملکرد چندهسته‌ای می‌رسد، باز هم عملکرد تراشه‌ها بسیار خوب است.

هر دو تراشه‌ی جدید تایگر لیک موفق شده‌اند پردازنده‌ی Ryzen 5 4600H را که مبتنی ‌بر معماری ذن ۲ (Zen 2) است و ۶ هسته‌ی پردازشی دارد، شکست دهند. اختلاف امتیاز تراشه‌های جدید تایگر لیک با این تراشه‌ی ای ام دی بین ۱۰۰ تا ۲۰۰ واحد است. با درنظرگرفتن بهره‌مندی Core i7-11370H و Core i5-11300H از چهار هسته‌ی پردازشی، شکست دادن Ryzen 5 4600H اتفاق مهمی قلمداد می‌شود.

در نظر داشته باشید Ryzen 5 4600H پردازنده‌ی نسبتا ضعیف ای ام دی محسوب می‌شود و وقتی به امتیازات کسب‌شده توسط تراشه‌های جدید مبتنی ‌بر معماری ذن ۳ نگاه کنید، متوجه می‌شوید تراشه‌های جدید تایگر لیک در بخش امتیاز چندهسته‌ای بسیار عقب‌تر هستند. 

شما کاربران زومیت چه دیدگاهی درباره‌ی تراشه‌های جدید اینتل دارید؟