بنچمارکهای جدید M1 برتری اپل درمقایسهبا دستگاههای مبتنی بر ویندوز آرم را نشان میدهد
چندی پیش، اپل گذار از پردازندههای اینتل را با معرفی پردازندهی M1 شروع کرد و اولینبار در کامپیوترهای مک، ازجمله مکبوک ایر و مک پرو ۱۳ اینچی و مک مینی، پردازندهای با معماری و دستورالعملهای آرم (ARM) را جایگزین پردازندههای اینتل کرد. درحقیقت، پردازندهی M1 استفادهشده در کامپیوترهای جدید مک میتواند بهعنوان نیروگاهی قدرتمند ظاهر شود و عملکرد پردازشی آنها را یک سطح بهبود بخشد و درعینحال، مصرف انرژی کامپیوترهای مک را به کمترین حد ممکن برساند.
مقالهی مرتبط:
باتوجهبه بررسیها، میدانیم عملکرد کامپیوترهای جدید مک مجهز به پردازندهی M1 چشمگیر است و تقریبا تمامی کامپیوترهای مک مبتنیبر اینتل را شکست میدهند؛ اما سؤال اصلی این است: عملکرد آنها درمقابل کامپیوترهای شخصی مجهز به ویندوز آرم چگونه است؟
وبسات PCWorld سرفیس پرو X را با مکبوک ایر M1 بررسی کرده است که نتایج بهدستآمده نشان میدهد سرفیس پرو ایکس و پردازندهی SQ1 که با همکاری مایکروسافت و کوالکام ساخته شده است، بسیار عقبتر از مکبوک ایر و بهطورکلی پردازنده و اکوسیستم مبتنیبر آرم اپل است.
مایکروسافت با معرفی ویندوز آرم از دستگاههای مجهز به پردازنده مبتنیبر آرم پشتیبانی میکند؛ اما درحالحاضر، تعداد کمی از این محصولات دراختیار مصرفکنندگان قرار گرفته است. تبلت مایکروسافت سرفیس پرو ایکس (Surface Pro X) یکی از معدود محصولاتی است که با تراشهی مبتنیبر آرم موسوم به SQ1 عرضه شده است. درحقیقت، پردازندهی یادشده نسخهای شخصیسازیشده از پردازندهی اسنپدراگون 8CX کوالکام محسوب میشود و با همکاری مایکروسافت تولید شده است.
یکی از مشکلات اصلی محصولات ویندوز مبتنیبر آرم این است که از نرمافزارهای ۶۴ بیتی پشتیبانی نمیکنند و بهاجبار از نرمافزارهای ۳۲ بیتی بهره میبرند که عملکردشان بسیار ضعیفتر است. در سال ۲۰۱۹، اپل با ضربالاجل به توسعهدهندگان در مک OS کاتالینا، کاملا به نرمافزارهای ۶۴ بیتی مهاجرت کرد و دیگر برنامههای ۳۲ بیتی پشتیبانی نمیکند. علاوهبراین، اپل فناوری روزتا ۲ (Rosseta 2) را برای کامپیوترهای مک مجهز به پردازنده M1 معرفی کرده است که اساسا هر نرمافزار ساختهشده برای کامپیوترهای اینتلی را بلافاصله متناسب با دستورالعملهای ARM64 ترجمه میکند و از قرار معلوم درمقایسهبا سایر شبیهسازها عملکرد بسیار موفقی ارائه میدهد.
مایکروسافت اخیرا نسخهی بتای ویندوز را منتشر کرده است که از شبیهسازی برای نرمافزارهای ۶۴ بیتی مبتنیبر دستورالعملهای x86 بهره میبرد؛ اما جدای از حرفهای گفته شده پردازندهی سرفیس پرو ایکس عملکردش حتی به پردازندهی M1 نزدیک هم نمیشود. براساس آزمونهای منتشرشده در نسخهی پنجم بنچمارک گیکبنچ، سرفیس پرو ایکس با اختلاف عملکرد ضعیفتری درمقایسهبا مکبوک ایر M1 ثبت کرده است و پشت سر لپتاپ ارزانقیمت HP Pavilion با پردازندهی نسلدهمی اینتل Core i5 قرار گرفته است.
وبسایت PCWorld برای سنجش عملکرد کدگذاری دو پردازنده، از نرمافزار متنباز HandBrake استفاده کرده است. در بنچمارک مذکور، مکبوک ایر جدید با قلب تپندهی خود، یعنی پردازندهی M1، درحدود ۲۳ دقیقه فیلم دوازدهدقیقهای با رزولوشن 4K را به فرمت H.265 و رزولوشن ۱۰۸۰ پیکسل تبدیل کرده است. این نتیجه جایی خود را نشان میدهد که بدانید سرفیس پرو ایکس همین فرایند را در دو ساعت بهاتمام رسانده است.
تاکنون، مایکروسافت بارها سعی کرده است کامپیوترهای ویندوزی مبتنیبر آرم را بهبود دهد؛ اما آنطورکه بهنظر میرسد، با وجود این تلاشها همچنان بسیار عقبتر از کامپیوترهای مک مجهز به پردازنده M1 است. PCWorld براساس آزمایشهایش میگوید ویندوز مبتنیبر آرم (Windows on Arm) به معجزه احتیاج دارد تا به عملکرد مکهای جدید با تراشهی اپل سیلیکون برسد. این وبسایت درادامه بیان میکند:
دشوار است باور کنیم توسعهی بیشتر میتواند شکاف گستردهی عملکرد بین ویندوز آرم و کامپیوترهای مک مبتنیبر آرم را بپوشاند. در مدت شش ماه، مایکروسافت ممکن است بتواند بهخود ببالد که عملکرد شبیهسازیاش تا حد درخورتوجهی بهبود یافته است؛ اما بدون معجزه و ترکیبی از پردازندهی مرکزی بسیار بهتر کوالکام یا تراشهسازهای دیگر و پیشرفتهای مستمر مایکروسافت در بخش ویندوز، آیندهی ویندوز آرم بسیار ناخوشایند بهنظر میرسد.
نکتهی جالب این است که توسعهدهندگان توانستند ویندوز ۱۰ را بهصورت شبیهسازیشده در کامپیوترهای مک مجهز به پردازندهی M1 اجرا کنند. شاید عجیبترین بخش این ماجرا عملکرد بسیار روان ویندوز آرم روی مکبوک پرو ۱۳ اینچی باشد؛ بهگونهای که امتیاز بنچمارک گیکبنچ، نشاندهندهی عملکرد بسیار بهتر مکبوک پرو ۱۳ اینچی درمقایسهبا سرفیس ایکس پرو است که ویندوز ۱۰ آرم را بهصورت بومی اجرا میکند.
البته باید به این نکته نیز اشاره کرد که عملکرد مطلوب مکبوک پرو ۱۳ اینچی روی شبیهساز QEMU گرفته شده است که خود بهتنهایی باعث کُندی اجرای بعضی از برنامهها و کاهش شارژدهی باتری میشود. باایناوصاف، پردازندهی M1 توانسته است عملکردی تحسینبرانگیز و کمنظیر از خود بر جای بگذارد.