اپل با ارائه راهکارهایی قصد دارد حاشیه مشهود نمایشگرها را به‌حداقل برساند

روند کاهش حاشیه‌ی گوشی‌های هوشمند از اوایل سال ۲۰۱۷ با ورود گوشی‌هایی مانند گلکسی اس ۸ سرعت گرفت و در همان سال اپل در رویداد سالانه‌ی ماه سپتامبرش، بعد از معرفی آیفون ۸ و ۸ پلاس، طرفداران خود را با شعار معروف One More Thing غافلگیر کرد و به‌مناسبت دهمین سال معرفی گوشی‌های محبوب خود، آیفون ایکس را رونمایی کرد.

آیفون ایکس برخلاف آیفون ۸ و ۸ پلاس، از طراحی تمام‌صفحه استفاده می‌کرد و اپل حاشیه‌های اطراف و پایین نمایشگر را به حداقل رسانده بود. امسال نیز کوپرتینویی‌ها با معرفی آیفون ۱۲ پرو، حاشیه‌ی پایین نمایشگر را از ۴٫۱ میلی‌متر به ۳٫۴۷ میلی‌متر کاهش دادند؛ اما سؤال اصلی این است: «آیا می‌توان همین حاشیه‌ی ناچیز را از نمایشگرها حذف و تجربه‌ی کاملا تمام‌صفحه ارائه داد؟» به‌نظر می‌رسد فعلا این امر با وجود مدارهای نمایشکر ناممکن است؛ اما اپل قصد دارد با ترفندهایی این حاشیه را از آنچه به‌نظر می‌رسد، کوچک‌تر نشان دهد.

شاید اپل درحال‌حاضر نتواند نیاز به حاشیه برای قرار‌دادن حسگرها و مدارهای نمایشگر آیفون و کامپیوترهای مک را کاهش دهد؛ اما درباره‌ی چگونگی کوچک‌تر نشان‌دادن آن‌ها مشغول تحقیق است. فناوری برش نمایشگرهای OLED امکان استفاده از حاشیه‌هایی با اندازه‌های مختلف را در محصولات مختلف امکان‌پذیر می‌کنند؛ اما تمامی محصولات کنونی همچنان به مدارهای کنترل یا حسگرهایی نیاز دارند که در اطراف صفحه‌نمایش قرار گرفته‌اند و این موضوع باعث ایجاد همان حاشیه‌ی نمایشگرها شده است. حتی صفحه‌نمایش‌های آبشاری (Edge) نیز از این قاعده مستثنی نیستند که در نگاه از رو‌به‌رو تقریبا بی‌حاشیه به‌نظر می‌رسند. ظاهرا اپل پاسخی برای ایجاد نمایشگرهای بدون حاشیه ندارد؛ اما اکنون سیستمی ارائه داده است که باعث می‌شود حاشیه‌های نمایشگر ازنظر کاربر بسیار کوچک‌تر از حد واقعی به‌نظر برسد.

اختراع ثبت‌شده در اداره‌ی ثبت اختراعات و علائم تجاری ایالات متحده با عنوان «سیستم و روش نوری برای تقلید از نمایشگر مرز صفر» مجموعه سیستم‌ها و مکانیزمی را شامل می‌شود که به حاشیه‌ی کمتر از دید کاربران و افزایش فضای کلی قابل‌استفاده منجر خواهد شد. نکته‌ی جالب این است که یکی از شش مخترع این پتنت جان ترنوس، رئیس منهسی سخت‌افزار اپل است. در پتنت یادشده، بیش از هفت‌هزار واژه برای توضیح این سیستم به‌کار رفته است؛ اما در کل دو ایده‌ی یکسان را نشان می‌دهد:

• می‌توان منطقه‌ی مرزی یا حاشیه را با قسمت غیرفعال نمایشگر پوشاند که ممکن است به لمس پاسخ ندهد یا از تمام ویژگی‌های نمایشگر اصلی برخوردار نباشد. اپل پیشنهاد می‌کند با تکنیکی موسوم به «لوله‌ی نور» می‌توان قسمت‌هایی از تصویر اصلی را به این قسمت هدایت کرد. به‌عبارت‌دیگر، اپل با انتقال نور و محتوای صفحه‌نمایش اصلی روی حاشیه‌ها، قصد دارد حاشیه‌ها را پنهان کند.  
• اپل پیکسل‌های این منطقه را با فاصله‌ی بیشتری در‌مقایسه‌با نمایشگرهای کنونی ایجاد می‌کند؛ ازاین‌رو، وجود پیکسل‌های نمایشگر بدون پوشاندن تمام مواردی امکان‌پذیر خواهد بود که اپل از آن‌ها به‌عنوان «مدار درایو» یاد می‌کند.

درادامه اپل به این نکته اشاره می‌کند که با این روش، میزان فاصله‌ی بین پیکسل‌ها در ناحیه‌ی مرزی را در‌مقایسه‌با ارتفاع پیکسل‌ها در منطقه‌ی فعال افزایش می‌دهد. این یعنی پیکسل‌های قرمز و سبز و آبی در مدار درایو به‌صورت پراکنده در‌می‌آیند. پاول استفن درزائیک و جان ترنوس مخترعان اصلی این اختراع محسوب می‌شوند که در گذشته، روی پتنت‌های مختلفی ازجمله نمایشگر گوشی‌های تاشو کار کرده‌اند.

اپل به‌صورت هفتگی اختراعات بی‌شماری ثبت می‌کند. ثبت اختراع نشان‌دهنده‌ی موضوعات مورد علاقه‌ی تحقیق و توسعه شرکت‌ها محسوب می‌شود؛ اما تضمین‌کننده‌ی ارائه آن در محصول یا خدمات آینده به‌حساب نمی‌آید.