یک روز کامل از دریچه دوربین هواوی پی ۴۰ پرو

این روزها، گوشی‌های هوشمند نقش پررنگی در زندگی ما بازی می‌کنند. اولین تعاملمان پس از بیدارشدن از خواب با گوشی است و معمولا پیش از به‌خواب‌رفتن نیز گوشی خود را برای تنظیم ساعت یا فهرست کارهای فردا و مروری بر اخبار روزانه و مشاهده‌ی ایمیل یا پیام‌ها یا شبکه‌های اجتماعی به‌دست می‌گیریم. گوشی‌های هوشمند بخش مهمی از زندگی انسان قرن بیست‌و‌یکمی هستند و به‌لطف دوربین چندین و چندگانه‌شان، اهمیت ‌آن‌ها دوچندان می‌شود؛ چراکه نسل اینستاگرام و پینترست، حتی لحظه‌لحظه‌ی زندگی روزمره‌اش را نیز ثبت می‌کند. به‌بیان بهتر، دوربین گوشی‌های هوشمند در وضعیت‌های مختلف و متنوعی عملکرد خود را به‌نمایش می‌گذارند. برخی اوقات همین تنوع شرایط باعث می‌شود تا نتایجی متفاوت با انتظارمان از عملکرد دوربین ببینیم؛ یعنی گاهی از قابلیت‌های دوربین گوشی‌مان خوشحال می‌شویم و گاهی نتیجه‌ی حاصل به‌کلی ناامیدمان می‌کند.  

دوربین Huawei P40 Pro روی کاغذ مشخصات شگفت‌انگیزی دارد؛ اما در عمل و روال عادی زندگی‌مان چگونه عمل خواهد کرد؟ برای یافتن پاسخ، تصمیم گرفتیم عکاسی در موقعیت‌های مختلفی را تجربه کنیم که امکان دارد روزانه با آن‌‌ها مواجه شویم. این وظیفه به من واگذار شد که فرایند عکاسی از محصولاتی را برعهده دارم که در بررسی‌ها مشاهده می‌کنید؛ پس درادامه، می‌توانید تجربه‌ی عکاسی با دوربین پی ۴۰ پرو با لنزها و تنظیمات مختلف در یک روز را مشاهده کنید. 

صبح یکشنبه، دوم شهریور ۱۳۹۹

صبح شد. با چشمانی نیمه‌باز با یادآوری وظیفه‌ای که برعهده داشتم، شروع به عکاسی کردم. طبق روال هرروز آماده شدم و به‌سمت دفتر زومیت راه افتادم. معمولا نیم‌ساعت تا رسیدن به محل کار در حرکت هستم و سعی کردم این لحظات را در شرایط مناسب و با رعایت نکات ایمنی ثبت کنم. اهمیت عکاسی از درون خودرو و در حال حرکت، یکی از عادات علاقه‌مندان به سفر به‌شمار می‌آید. بسیاری از افراد در طول سفر سعی می‌کنند از مناظر اطراف عکاسی کنند؛ اما لرزش دست تصاویر را آن‌چنان که باید، دلچسب نمی‌کند. یکی از نخستین جذابیت‌های پی ۴۰ پرو تجربه‌ی عمق میدان کم تصاویر و بوکه‌ی زیبا در تصویربرداری کلوزآپ بود؛ به‌ویژه به‌دست‌آوردن جلوه‌ی بوکه در حالت ۵x از سوژه‌های بزرگ‌تر که حس خوبی به دوربین پرچم‌دار هواوی ایجاد می‌کند.

با دردسرهای همیشگی در پیداکردن جای پارک و پارک در حاشیه‌ی بلوار که مشمول اعمال قانون و جریمه خواهد شد، بالاخره ماشین ‌را پارک کردم و راهی دفتر زومیت شدم. قرار است بعد از صرف یک لیوان قهوه با صدرا راهی ماجراجویی یک‌روزه با هواوی پی ۴۰ پرو شویم. در تصاویر زیر توجه شما را به تصویر اولترا واید از برج‌های آناهیتا و امین جلب می‌کنم. در تصویر ثبت‌شده با لنزاولترا واید از برج‌های آناهیتا و امین متوجه شدم که فاصله‌ی کانونی لنز اولتراواید گوشی آن‌چنان که انتظار داشتم، عریض نیست و برج‌ها کامل در کادر جا نمی‌شوند. البته روی کاغذ هم این نکته صدق می‌کند. در هواوی پی ۴۰ پرو فاصله‌ی کانونی ۱۸ میلی‌متری برای دوربین اولتراواید را شاهد هستیم؛ درحالی‌که فاصله‌ی کانونی در گوشی‌ گلکسی اس ۲۰ اولترا و آیفون ۱۱ پرو ۱۳ میلی‌متر است. تفاوت دو عدد یادشده در میزان زاویه‌ی عریض‌بودن تصاویر خود را نشان می‌دهد. گفتنی است تصویر عریض‌تر اعوجاج بیشتری در گوشه‌ها دارد که خوشبختانه در پی ۴۰ پرو چنین مشکلی رخ نمی‌داد.

برای شروع تصمیم گرفتیم به‌سمت میدان تجریش حرکت ‌کنیم. در میانه‌ی راه در محوطه‌ی موزه‌ی ‌سینما توقف کردیم تا از فضای سبز زیبا و و حس‌و‌حال این نقطه از شهر استفاده کنیم. همان‌طورکه در تصاویر می‌بینید، آب‌نماهای زیبای موزه‌‌ی سینما در تصاویر خودنمایی می‌کنند. در تصویری که از زاویه‌ی بالای آب‌نما گرفته‌ام، پاشش قطرات آب به‌خوبی ثبت شده؛ اما در تصویر اعوجاج‌ رنگی شدیدی شاهد هستیم. مشکل زمانی رخ می‌دهد که نور پس از گذر از لنز به‌گونه‌ای می‌شکند و تغییر مسیر می‌دهد که منطبق با فاصله‌ی کانونی دوربین گوشی نباشد. بعد از این اتفاق نور با کمی فاصله، قبل یا بعد از فاصله‌ی کانونی قرار می‌گیرد و خود را به‌شکل خطوط رنگی یا هاله‌هایی اطراف سوژه نمایان می‌کند.

پس از گشت‌و‌گذار در فضای هنری و دلپذیر موزه‌‌ی سینما تصمیم گرفتیم به سمت دربند حرکت کنیم تا ضمن عکاسی، فرصتی مناسب برای صرف ناهار داشته باشیم. دربند فضای جالبی دارد. آماده بودیم تا با پی ۴۰ پرو مسافت زیادی را تا دل کوه پیاده‌روی کنیم و در فضایی باصفا مشغول صرف ناهار شویم؛ اما متأسفانه به‌دلیل رعایت‌نشدن نکات بهداشتی در رستوران‌های دربند از صرف ناهار خودداری و صرفا به عکاسی و لذت‌بردن از محیط بسنده کردیم. اینجا بود که ویژگی‌ جذاب Aperture بیشتر به دل نشست؛ چراکه در اکثر گوشی‌ها به‌ویژه آیفون، امکان عکاسی پرتره و داشتن افکت بوکه تنها در حالت Portrait و با تشخیص چهره کار ‌می‌کند؛ اما اینجا می‌توان از هر سوژه‌ای با میزان دلخواه مات‌شدگی پس‌زمینه و افکت بوکه‌ی دلخواه عکاسی کرد. تمام داده‌های تصویر ذخیره‌شده و بعد از ثبت عکس می‌توان محل فوکوس را تعویض کرد و تنظیمات ذکرشده را تغییر داد. هواوی دستمان را کامل در این قسمت باز گذاشته ‌است.

نکته‌ی دیگری که در تصاویر زیر بیشتر به‌چشم می‌آید، سایه‌روشن‌های به‌وجودآمده در محیط به‌واسطه‌‌ی تابش نور خورشید از لابه‌لای درختان و کوه است. در اینجا به‌خوبی می‌توان عملکرد مناسب گوشی درزمینه‌ی گستره‌ی دینامیکی چشمگیر را متوجه شد.

با دیدن شرایط، به پایین کوه برگشتیم و تصمیم گرفتیم به بازار سنتی تجریش و پاساژ قائم سری بزنیم. قصد داشتیم عکاسی در فضای مردمی و پر‌رفت‌و‌آمدی را در سایه و نور داخلی تجربه کنیم و صدالبته در محلی مناسب ناهار صرف کنیم. پی ۴۰ پرو برای سنجش تراز سفیدی از ترکیب شبکه‌ی عصبی و حسگر چندطیفی دمای رنگ‌ها کمک می‌گیرد. براساس ادعای هواوی، این راهکار دقیق‌تر از حسگر تصویر تراز سفیدی را اجرا می‌‌کند؛ اما برخلاف ادعای چینی‌ها تفاوت چشمگیری در کنتراست و ته‌رنگ غالب‌ (tint) سبز یا صورتی در لنز‌های مختلف گوشی را شاهد هستیم که تا حدودی ناامید‌کننده است. 

با رفتن به طبقه‌ی پنجم پاساژ قائم، جذابیت‌های بصری بسیار و تابلو‌های نقاشی ارزنده و فودکورت مدرن و زیبا و بهداشتی را شاهد بودیم. با صرف ناهار و بازگشت به دفتر، باتری گوشی به کمتر از ۹ درصد رسید و به اجبار دستگاه را به شارژ متصل کردیم تا برای ادامه‌ی عکاسی به مشکل نخوریم. عملکرد دوربین پس از ثبت حدود ۴۰۰ عکس و گذشت تقریبا ۷ ساعت از روز کمی تعجب‌برانگیز بود؛ اما بی‌شک تصویربرداری زیر نور آفتاب و افزایش دما هنگام عکاسی، تأثیر چشمگیری بر کاهش عمر باتری می‌گذارد. درهرصورت، اگر می‌خواهید از عمر باتری هواوی پی ۴۰ پرو بیشتر بدانید، مطالعه بررسی متنی زومیت از هواوی پی ۴۰ پرو را فراموش نکنید.

با گذشت زمان و غروب خورشید، به استقبال عکاسی در شب رفتیم. خوشبختانه عملکرد دوربین همچنان پذیرفتنی و لذت‌بخش بود؛ اما سوژه‌های متحرک در تصویر به‌دلیل کاهش سرعت شاتر تا حدودی شفافیت خود را از دست می‌دهند و عملا زوم‌های چندین برابری کاربرد موردنیاز را ندارند و نباید انتظار تصاویر باکیفیتی داشته باشید. تنها تفاوت بین حالت Night و Photo در عکس‌هایی که دوربین اصلی هواوی پی ۴۰ پرو در شرایط نوری ضعیف ثبت می‌کند، به نمایش جزئیات بیشتر و روشن‌ترشدن عکس بازمی‌گردد؛ اما گاهی اوقات تصاویر بیش‌ازحد روشن و باعث می‌شود نتیجه‌ی نهایی از حالت طبیعی خود خارج شوند و تعادل مناسبی بین نوردهی سایه‌ها و هایلایت‌ها به‌چشم نخورد. صرف‌نظر از تفاوت‌های یادشده،‌ عکس‌های هر دو حالت پر از جزئیات و رنگ‌های زنده هستند و میزان نویز کم است. 

درادامه، نوبت به یکی از سبک‌های جذاب عکاسی می‌رسد؛ نقاشی با نور. این حالت به‌صورت گزینه‌ای مجزا در گوشی‌های هواوی و آنر دیده می‌شود که به‌سادگی و بدون دانش عکاسی، صرفا با راهنمایی‌های نرم‌افزار می‌توان از آن استفاده کرد. این سبک بدین‌صورت پدید می‌آید که باید سرعت شاتر دوربین را بسیار کم کرد و با کمک چراغ‌قوه‌یا فلش گوشی یا هر منبع نور رشته‌ای از پرتو‌های نوری را روی حسگر ثبت کنید.

نمونه‌تصاویر میدان دید دوربین هواوی پی ۴۰ پرو در طول روز

برای اینکه تفاوت عکاسی در حالت زوم را بهتر متوجه شویم، تصمیم گرفتم از یک سوژه در ابتدا و انتهای روز تصویری را ثبت کنم. 

نمونه‌تصاویر میدان دید دوربین هواوی پی ۴۰ پرو در طول شب

برای تصویربرداری بهتر در طول شب تصمیم گرفتم از سه‌پایه برای ثابت نگه‌داشتن گوشی استفاده کنم. استفاده کردن یا نکردن از سه‌پایه هنگام تصویربرداری با هر نوع دوربینی مخصوصا در شب تأثیر بسزایی درنتیجه‌ی نهایی عکس خواهد گذاشت. اهمیت این موضوع در زمان استفاده از زوم‌های چندبرابری به‌مراتب بیشتر خواهد شد. در پی ۴۰ پرو نیز، به این دلیل که نرم‌افزار به‌طور خودکار چند تصویر را با سرعت شاتر کم ترکیب می‌کند، با کمک سه‌پایه عکس به‌مراتب با جزئیات‌تری ثبت می‌شود.