اسپیس ایکس درصدد ساخت پایگاه فضایی شناور برای پرتاب استارشیپ است
مأموریت‌های مسکونی‌سازی مریخ اسپیس‌ایکس ممکن است از خشکی پرتاب نشود. این شرکت متعلق به ایلان ماسک درحال استخدام مهندسان عملیات‌های دریایی است تا به کمک آن‌ها، پایگاه‌های فضایی شناور برای سامانه‌ی حمل‌ونقل فضایی نسل بعدی استارشیپ بسازد. این فضاپیما به‌نحوی طراحی شده است تا انسان را به ماه، مریخ و دیگر نقاط دلخواه روی زمین بفرستد.
پایگاه فضایی فراساحلی به‌نوبه‌ی خود ایده‌ای تازه محسوب نمی‌شود؛ زیرا اسپیس‌ایکس از مدت‌ها پیش درباره‌ی امکان‌پذیری ساخت آن صحبت کرده بود. به‌عنوان مثال، انیمیشن‌های استارشیپ که ماسک در سال ۲۰۱۷ رونمایی کرد، راکت غول‌پیکر اسپیس‌ایکس را (که در آن زمان با عنوان بیگ فالکون راکت شناخته می‌شد)، درحال پرتاب از روی سکویی دریایی به‌تصویر می‌کشید. ماسک همچنین ابتدای این ماه در توییتی نوشت که اسپیس‌ایکس برای مأموریت‌های اولیه‌ی استارشیپ، سه سایت پرتاب را درنظر دارد: ساحل فضایی فلوریدا، تاسیسات تگزاس جنوبی در نزدیکی دهکده‌ی بوکا چیکا که نسخه‌های آزمایشی استارشیپ هم‌اکنون درحال ساخت و آزمایش در آنجا است و سکوهای دریایی.
اما اکنون ایده‌ی ساخت سایت پرتاب دریایی ظاهرا چنان به تکامل رسیده که اسپیس‌ایکس درحال استخدام متخصصانی ویژه برای بهره‌برداری از آن است. ماسک همچنین روز سه‌شنبه برخی جزئیات تازه درباره این برنامه رونمایی کرد. به‌عنوان مثال، کاربری در توییتر پرسید آیا پایگاه‌های فضایی فراساحلی، سکوهای نفتی نوسازی‌شده خواهند بود و آیا مسافران استارشیپ ازطریق سامانه‌ی حمل‌ونقل هایپرلوپ بدان آنجا فرستاده خواهند شد یا نه. ماسک نیز در پاسخ به گفتن «تقریبا» بسنده کرد.
مدیرعامل اسپیس‌ایکس همچنین گفت پایگاه‌های فضایی فراساحلی چندان به خط ساحلی نزدیک نخواهند بود. او در پاسخ به کاربری در توییتر نوشت «ما باید به اندازه‌ی کافی [از ساحل] دور باشیم تا مزاحم نواحی به‌شدت پرجمعیت نشویم. پرتاب و فرود نامحسوس نخواهد بود؛ اما می‌توانید سوار بر قایق به محدود‌ی چند کیلومتری پایگاه فضایی برسید.» منظور ماسک از فرود، بازیابی راکت سوپرهوی (Super Heavy)، مرحله‌ی اول ۳۱ موتوره‌ای است که استارشیپ را از سطح زمین بلند خواهد کرد. سوپرهوی همانند راکت‌های فالکون ۹ و فالکون هوی، اندکی پس از پرتاب به‌طور عمومی روی زمین فرود خواهد آمد.
فضاپیمای استارشیپ خود ۶ موتور خواهد داشت و به‌اندازه‌ای قدرتمند خواهد بود تا به اتکای آن‌ها به ماه و مریخ برسد. موتور درنظرگرفته‌شده برای استارشیپ و سوپرهوی، رپتور نام دارد و نسبت به پیشرانه‌ی مرلین فالکون ۹ و فالکون هوی، بسیار قدرتمند‌تر است.
استارشیپ نخستین راکتی نخواهد بود که از سکوی دریایی پرتاب خواهد شد. شرکت سی لانچ (Sea Launch) پیش‌تر چندین بار راکت زنیت را از کشتی مخصوصی پرتاب کرده بود که آخرین مرتبه در سال ۲۰۱۴ به‌وقوع پیوست. ماسک سه‌شنبه در پاسخ به کاربری که به سابقه‌ی شرکت سی لانچ اشاره کرد، گفت زنیت ازنظر اندازه کوچک‌تر از سامانه‌ی استارشیپ است و پس از پرتاب، برای فرود به زمین بازنمی‌گردد.
مقاله‌های مرتبط:
- استارشیپ اسپیس ایکس چگونه روی سیاره سرخ فرود خواهد آمد؟
- پس از پرتاب کرو دراگون اسپیس ایکس، فضاپیماهای آمریکایی بیشتری از راه خواهند رسید
مهندسان دریایی به گروه پرجمعیت کنونی از کارکنان اسپیس‌ایکس در تگزاس جنوبی ملحق خواهند شد؛ جایی که نسخه‌های آزمایشی از استارشیپ هم‌اکنون به‌سرعت درحال ساخت و آزمایش است. به‌عنوان مثال اسپیس‌ایکس دوشنبه مخزن سوخت استارشیپ را تحت آزمایش فشار قرار داد تا به کمک آن، طراحی‌های آتی فضاپیما را شکل دهد. ماسک دراین‌باره در توییتر نوشت «مخزن منفجر نشد؛ اما در فشار ۷/۶ بار نشت کرد. این نتیجه‌ی خوبی است و از ایده‌ی بهتربودن فلز ضدزنگ 304L از 301 پشتیبانی می‌کند. ما درحال ساخت آلیاژ خودمان هستیم تا ساخت استارشیپ را به سطحی به‌مراتب بالاتر ببریم. نشتی پیش از انفجار به‌شدت مطلوب است.»
تا به امروز، تنها یک نسخه‌ی آزمایشی استارشیپ از روی زمین بلند شده است: مدل تک‌موتوره و کوتاه‌قامت استارهاپر. اما اسپیس‌ایکس درحال آمادگی برای پرواز آزمایشی بدون سرنشینی است که نسخه‌ی SN5 را تا ارتفاع ۱۵۰ متر به پرواز درخواهد آورد. نسخه‌ی آزمایشی SN4 قرار بود این آزمایش را انجام دهد؛ اما در تاریخ ۹ خرداد اندکی پس از آزمایش موتور منفجر شد. به‌گفته‌ی نمایندگان اسپیس‌ایکس، اگر روند توسعه و ساخت به‌خوبی پیش برود، می‌توانیم نخستین مأموریت‌های عملیاتی استارشیپ (احتمالا پرتاب ماهواره‌های مخابراتی تجاری) را در زمانی نامعلوم در سال آینده شاهد باشیم.
